-

 

 

 

 

مسی که دیشب خیلی چیزا رو به خیلی ها ثابت کرد!

و گل اول بازی...

گل مشکوک منچستر!

مسی که همه کار کرد!گل هم زد تا کامل باشه!

ضربه فنی و دیدنی ویا! از دوتای قبلی قشنگ تر زده شد!

و فندرساری که هرچی هم به بدنش فشار آورد نتونست این ضربه زیبا رو بگیره!

و ویا اینطوری شادی کرد تا اشک از چشمای ما سرازیر بشه!

جامی که به بارسلون اومد!

ولی از یاد نبریم!فرگوسن شرافت مندانه بازی کرد و باخت!

و حالا جشن قهرمانی:

ورزشگاهی که پر از بارسایی بود!

یکی از زیباترین لحظه های بازی!

بوسکتسی که دیشب حسابی خوب بازی کرد!

-

و جام به بازیکنا داده شد!حقتون بود!ایــــول! کاپیتان هم که اریک بود!

و داویدی خودم که فقط یه یوفاچمپیونز تو کارنامه اش کم بود!

-

مسی که بهترین بازیکن میدان شد!

-

دنی آلوس که مثل همیشه شوخ و پر انرژی بود!قشنگ میرقصید با برزیلی ها!

-

اینیستا! دیشب قشنگ کار کرد!مثل همه ی تیم!

همه ی تیم!

-

مربی که ارزش زیادی داره! پپ عزیز مهربون همیشه پیش ما بمون!

پرواز پپ به آسمون فوتبال دنیا!

-

آبیدال کاپیتان بود!جایزه هم تیمی هاش بخاطر مقاومت بالاش!

-

پیکه هم حسابی خوشحال بود!

من که نفهمیدم جریان این کار چی بود!

ما زنده ایم تا پرچم آبی و اناریت رو بالا نگه داریم!

و در کل:

 

4-با ومبلی آشنا شوید!

ورزشگاه ومبلی امشب میزبان یکی از حساس ترین دیدارهای سال جاری دنیای فوتبال است. مصاف بارسلونا و منچستریونایتد

برای کسب اطلاعات گرافیکی بیشتر از ورزشگاه جدید ومبلی کافی است اینجا کلیک کنید.

با بالا و پائین کشیدن دکمه زرد سمت راست  که بالای آن ومبلی 2007 و پائین آن ومبلی 1923 نوشته شده می توانید روند ساخت و تجهیز ومبلی در طول این سالها را تماشا کنید و با چپ و راست کشیدن دکمه زرد پائینی می توانید نماهای مختلف ورزشگاه را مشاهده کنید

اطلاعات بیشتر را می توانید در اینجا مطالعه  کنید:

ورزشگاه ومبلی جدید

افتتاح: 19 می سال 2007

ظرفیت: 90 هزار تماشاگر

هزینه ساخت: 1040 میلیون یورو

ابعاد زمین: 69*105 متر

ارتفاع:133 متر

پوشش زمین: 95% چمن و 5% فیبر مصنوعی

 

ورزشگاه ومبلی قدیم

افتتاح: 28 آوریل سال 1923 

ظرفیت: 82 هزار تماشاگر (که عملا تا 127 هزار نفر نیز گنجایش دارد)

هزینه ساخت: 865 هزار یورو(در سال 1923)

ابعاد زمین: 70*105 متر

ارتفاع: 34 متر

پوشش زمین: چمن

5-آخرین تمرین با حضور کومان و مصدومیت پدرو

طبق دستور یوفا، بازیکنان دو تیم فینالیست جلسه تمرینی شان در یک روز قبل از فینال را در حضور تمام خبرنگاران انجام دادند و از همین رو مسلم بود که در این جلسه تمرینی خبری از استراتژی یا تاکتیک خاصی در تمرینات نخواهد بود

بدین ترتیب در جلسه تمرینی روز جمعه آبی اناری ها که در همان ساعت برگزاری دیدار فینال شنبه شب (18.45 دقیقه) انجام شد، شاگردان گواردیولا به انجام تمرینات عادی پرداختند.

یک نکته جالب توجه هم در این جلسه تمرینی به چشم می خورد و آن هم حضور اسطوره فینال سال 1992 ، رونالد کومان بود. او در کنار گواردیولا شاهد تمرینات آبی اناری ها بود و تنها خبر بدی که در جریان این تمرین منتشر شد، مصدومیت پدرو بود.او در جریان این جلسه تمرینی مصدوم شد و برای دقایقی مربیان بدنساز بالای سر او حاضر بودند. البته به نظر می رسد که مصدومیت پدرو چندان جدی نباشد و این ستاره اسپانیایی بتواند در دیدار فینال امشب برای تیمش به میدان برود.

6-غیبت بلاتر در فینال!

سپ بلاتر، رئیس فیفا، برای اینکه خود را برای حضور در جلسه کمیته اخلاقی فیفا که قرار است به اتهام چند عضو بلند پایه این سازمان در مورد رشوه گیری رسیدگی کند، آماده نماید، ترجیح داد برای بازی امشب به لندن سفر نکند.

برایان الکساندر، مشاور بلاتر اعلام کرد که رئیس فیفا در دیدار امشب بارسا و منچستریونایتد در ورزشگاه ومبلی غایب خواهد بود.

این در حالی است که بلاتر به طور سنتی در دیدار فینال رقابت های چمپیونزلیگ حضور پیدا می کرد. به ویژه اینکه در این دیدار نمایندگان 53 عضو فیفا که باید هفته آینده در انتخابات ریاست فیفا حضور پیدا کنند نیز در ورزشگاه حضور دارند و بلاتر می توانست فرصتی برای جلب دوباره حمایت آنها پیدا کند.

بلاتر و تنها رقیب او در انتخابات ریاست فیفا، محمد بن همام فردا باید در جلسه کمیته اخلاقی فیفا در زوریخ شرکت کنند

بن همام متهم است که برای جلب آرا منطقه کارائیب رشوه داده و بلاتر نیز در جریان این مسئله بوده اما اقدامی انجام نداده است

1-هواداران بارسا به یاد مورینیو هستند!

هواداران باشگاه بارسلونا در حالی که تنها چند ساعت دیگر تا برگزاری دیدار فینال رویایی ومبلی باقی است، خیابانهای شهر لندن را قرق کرده اند. آنها از ساعات اولیه صبح در خیابان هستند و با نزدیک تر شدن به زمان برگزاری دیدار فینال، برتعداد آنها افزوده می شود.

البته تعدادی از هواداران بارسا هم عصر امروز به لندن وارد می شوند. میدان ترافالگار شهر لندن به عنوان مقر هواداران بارسلونا انتخاب شده و جالب اینجاست که نام مورینیو بیش از هر نام دیگری در این میدان به گوش می رسد.

ژوزه مورینیو، مربی پرتغالی رئال مادرید در پایان دیدار دور رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسا، که به شدت عصبانی بود، دائما سوالاتی را مطرح می کرد که این سوالات با چرا شروع می شد.همین موضوع باعث شده تا هواداران بارسلونا با تمسخر شعار«چرا، چرا» را برای خودشان برگزینند. و همین شعار مبدل به محبوب ترین شعار هواداران بارسا شده است. حتی تعدادی از هواداران هم پلاکاردهایی را به همراه دارند که پیغامهایی را برای مورینیو دارد. برروی یکی از این پلاکاردها نوشته شده :«مورینیو،چطور بازی را از تلویزیون می بینی؟»

2-هواداران چندساعت قبل از فینال!

                     

-

              

-

              

-

                 

-

               
 

3-آخرین تمرین در ومبلی

 

در فوتبال واژه ستاره به بازیکنی اطلاق می شود که در مواقع حساس و

سرنوشت‌ساز نقطه اتکای تیم باشد و بتواند در یک لحظه همه چیز را به نفع

تیمش تغییر دهد.

بخواهیم یا نخواهیم فوتبال امروز فوتبال ستاره‌هاست.

هر چند هنوز هم گوشه و کنار فوتبال شگفتی‌هایی رخ می‌دهد اما امروز

دیگر کمتر پیش می‌آید یک تیم بی‌ستاره بتواند به قهرمانی در یک جام بزرگ

برسد. حال نگاهی خواهیم انداخت به بازیکنان دو تیم منچستر و بارسلونا –

فینالیست‌های ومبلی- در خطوط مختلف...

دروازه‌بان: با چشم بسته هم می‌توان گفت فن‌درسار بهتر از والدز است. در

مام این فصل فوتبال جزیره و لیگ قهرمانان فن‌درسار یکی از موثرترین‌های

یونایتد بوده است و البته از آن‌جایی که این آخرین بازی این دروازه‌بان مسن اما

ماده برای شیاطین سرخ است قطعا او تمام تلاشش را خواهد کرد که این

بازی را با یک خاطره خوش تمام کند. والدز البته فصل بدی را پشت سر

نگذاشته و به جایزه زامورا هم رسیده، اما باید قبول کرد او هنوز والدز است و

یک اشتباه در فینال یعنی مرگ.

خط دفاع: در خط دفاع تعادل عجیبی بین دو تیم برقرار است. در دفاع میانی

زوج پیکه و پویول و در سمت مقابل ویدیچ و فردیناند از هماهنگی بسیار خوبی

با یکدیگر برخوردارند و هر 4نفرشان از بهترین‌های دنیا هستند. اما جالب‌ترین

وجه مقایسه دو تیم در دفاع کناری است و جایی که هر دو تیم در یکی از

کناره‌ها ضعف دارند. در سمت راست تیم بارسا دنی آلوز از ارکان اصلی این

تیم است اما در سمت راست منچستر، رافائل جوان هنوز هم بازیکن

مطمئنی نیست. در سمت چپ یونایتد پاتریس اورا یکی از بهترین‌های این تیم

است در حالی که در تیم مقابل آبیدال هنوز به شرایط آرمانی نرسیده.

خط میانی: در نبرد هافبک‌های دفاعی شماره16 بوسکتس کمی بهتر ا

 کریک است اما کمی جلوتر از هافبک دفاعی به نقطه قوت اصلی بارسا

می‌رسیم؛ زوج ژاوی و اینیستا که با چشم بسته هم یکدیگر را در میدان پیدا

می‌کنند و فرگوسن باید برای مهارشان برنامه‌ای ویژه ترتیب دهد. در تیم

مقابل اما گیگز تمام‌نشدنی، پارک جنگجو و آماده و یک نفر از بین نانی و

والنسیا برای حضور در سمت راست به میدان خواهند رفت. واضح است

یونایتدها با هر ترکیبی در میانه میدان ظاهر شوند برتری مطلق در خط هافبک

از آن آبی و اناری‌هاست.

خط حمله: اسم خط حمله که بیاید همه مسی و رونی را با هم مقایسه

می‌کنند. دو شماره10 که به نوعی فوق‌ستاره‌ تیم‌هایشان هستند. مسی

مثل فصول گذشته کم‌نوسان و عالی ظاهر شده و گل‌های فراوانی هم به

ثمر رسانده اما رونی بیشتر در خدمت تیم قرار گرفته و با دوندگی و پاس

گل‌های فراوانش نقش موثری در قهرمانی تیمش در لیگ برتر داشته است. در

خط حمله قرمزهای اولدترافورد چیکاریتو هم فصل بسیار خوبی را سپری

کرده و با توجه به دقایق حضورش در میدان آمار خیره‌کننده‌ای بر جا گذاشته.

او احتمالا در کنار رونی به میدان خواهد رفت و در تیم مقابل پدرو و ویا بازی

خواهند کرد. بازیکنانی که فصل را فوق‌العاده شروع کردند اما هر چه به پایان

فصل نزدیک شدیم از کیفیت بازی آنان نیز کاسته شد و حالا میزان

آمادگی‌شان از دغدغه‌های اصلی پپ برای فینال است.

مربیان: از جنگ کنار زمین به راحتی عبور نکنید. جدالی بین دو مربی از دو

نسل متفاوت. روی یک نیمکت الکس فرگوسن می‌نشیند با پشتوانه سال‌ها

تجربه مربیگری و روی نیمکت دیگر گواردیولای جوان با پشتوانه سال‌های

فوتبال بازی کردنش و البته در اختیار داشتن ستاره‌هایی مثل مسی و ژاوی و

روابط خوبش با آن‌ها. دو مربی یک بار در فینال سال 2009 هم به هم برخورد

کردند که به اعتراف خود فرگی او جنگ تاکتیکی را به پپ باخت و فهمید

مقابل بارسلونا نمی‌شود با یک بازی هجومی به برتری ر سید. این روزها

پیرمرد برای انتقام از همتای جوانش لحظه‌شماری می‌کند اما آیا او موفق

خواهد شد؟ یا این‌که پپ گواردیولا باز هم جدال ومبلی را فتح می‌کند؟ منتظر

می‌مانیم...

بعد از مسجل شدن قهرمانی بارسا، گواردیولا خیلی سعی کرد که وقتی داوید ویا را در آغوش می کشد، اشک های شادی اش را کنترل کند

        

بازیکنان بارسلونا این بار جشن قهرمانی شان را در شهر والنسیا و در زمین لوانته جشن گرفتند. در این تصویر، همه بازیکنان در کنار هم و در حالی که دستهایشان را دور شانه هم انداخته اندبه شادی می پردازند

      

حتی پدرو هم که ناکامی اش در گلزنی در هفته های اخیر او را به شدت ناراحت کرده، این چنین به شادی می پرداخت

        

دانی آلوس هم دست از شوخی کردن با هم تیمی هایش و خبرنگاران نمی کشید

     

پپ گام در مسیر مبدل شدن به مهم ترین مرد تاریخ باشگاه بارسلونا گذاشته است.او به عنوان بازیکن ومربی رد پای پررنگی را در این باشگاه به جای گذاشته

          

پویول هم در حالی که لباس فرم تیم را برتن نداشت در این جشن شرکت کرد

کاپیتان و بازیکن تازه وارد! پویول هم یه روزی مثل فونتاس بود!

           

 مسی نه تنها در زمین چمن یکی از برترین های بارسلوناست، بلکه در خارج از میدان هم یکی از محبوب ترین بازیکنان در میان کادر فنی تیم است

                                

             "حالا وقت جشن گرفتن است" اولین واکنش پپ گواردیولا بعد از قهرمانی تیمش!

                    

خوسه پینتو، داوید ویا و خاویر ماسچرانو ؛ دو تای اخر برای اولین بار با بارسا قهرمان لالیگا می شوند


                   

             جرارد پیکه مثل همیشه در جشن و پایکوبی پایان بازی نقش پررنگی داشت

                   

مسی آقای گلی را از دست داده اما وقتی تیمت قهرمان شده، آقای گلی اهمیت زیادی ندارد

                   

                                   و حلقه شادی آبی و اناری ها

           

           خبرنگاران اینیستا را دوره کرده اند اما او می خواهد در جشن تیمش شرکت کند

          


           

فونتاس

من خیلی خیلی خوشحالم. این خوشحالی متفاوت است زیرا این قهرمانی را در کنار تیم اصلی جشن می گیرم. بله، ما به این قهرمانی ایمان داشتیم. حالا باید همان طور که می دانیم، جشن بگیریم."

اینیستا

ما خیلی خوشحالیم. حالا می توانیم از بازی های باقی مانده لیگ لذت ببریم. همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد و وقتی برای لذت بردن نداشتیم. برای قهرمنی در لیگ باید حداکثر توان تان را به کار بگیرید.

داوید ویا

حالا وقت جشن گرفتن است.

و ساندرو راسل:

ساندرو روسل، رئیس باشگاه بارسلونا، پس از تساوی تیمش مقابل لوانته که به قهرمانی این تیم در رقابت های این فصل لالیگا منجر شد، این قهرمانی را نتیجه تلاش بازیکنان دانست و تاکرد که بازیکنانش در تمام طول فصل "ادب، جوان مردی و تلاش" را به نمایش گذاشتد.

او که در اولین فصل حضور در مقام ریاست باشگاه بارسلونا، این عنوان را به دست می آورد، به خبرنگاران گفت:" بسیار لذت بخش است. یک ربع آخر بازی مثل یک هفته گذشت."

او مچنین تاکید کرد که تیمش این قهرمانی را آسان به دست نیاورده است:" این قهرمانی برای ما ارزش زیادی دارد. این نشانه تلاش، کار زیاد و فوتبال ماست. این تیم پختگی و بلوغ بالایی از خود نشان داد. این قهرمانی هدف اصلی ما بود زیرا نشانه تداوم و کار بسیار خوب ما بود."

روسل در مورد بهترین خاطره اش از این فصل گفت:" عکس تیم در نوکمپ که هواداران نیز در پس زمینه دیده می شوند. من می خواهم از همه کسانی که در این قهرمانی به ما کمک کردند، هر چند خیلی کم، تشکر کنم. ما مسیرمان را درست طی کردیم."

 

-

-

این چیه دیگه؟

امروز بارسلونا با بازیکنان بومی اش بر بام فوتبال جهان قدم میزند که چه در عرصه ی باشگاهی و چه در عرصه ی ملی دو سال است هر کار که خواسته اند کرده اند.

 اسپانیا امروز بر بام فوتبال جهان است. اما نه به زعم عادل فردوسی پور عزیز طرفداران افراطی بارسلونا که تمام آنان که فوتبال را درک می کنند میفهمند که بارسلوناست که نتیجه میگیرد.
لاماسیا مدرسه ی فوتبال بارسلونا شخیص ترین بازی کنانی را پرورش داد نه به سان مدرسه فوتبال آژاکس که استعداد های مناطق محروم جهان را جمع آوری کند بلکه ستارگانی از دل ایالتی عاشق و اصیل به نام کاتالونیا
این با شخصیت هایی که از یک بوم هستند و دو سال فوتبال را بر انگشتان دست چرخاندند.
همه دیدند که با هر بار حضور فابرگاس این کاتالانی پرورش یافته در لاماسیا به جای جابی آلونسو اسپانیا تیکی تاکایی تر می شود و گل میزند. همه دیدند که پدرو رودریگز از هیچ به همه چیز رسید و در فینال جام جهانی به فرناندو تورس ترجیح داده میشود که قبلاٌ در بارسا به تیری آنری. همه دیدند که بوسکتس کم از یک ژنرال در مرکز زمین ندارد. همه دیدند که پیکه نمونه ی یک کلاس کامل مدافع تکنیکی و پاسور است. همه دیدند که پویول این مظهر تعصب کاتالان چگونه به داد تیم میرسد و همه دیدند اینیستا هر کار که خواست کرد و البته همه نمیتوانند ژاوی را نبینند.

حتی اگر داوید ویا را هم بارسایی ندانیم باید گفت ستاره لیونل مسی دست پرورده ی کاتالان و لاماسیاست. و البته بویان کرکیچ و دوس سانتوز مکزیکی را هم اضافه کنید. این کاتالان یک کاسیاس کم داشت.
امروز بارسلونا با بازیکنان بومی اش بر بام فوتبال جهان قدم میزند که چه در عرصه ی باشگاهی و چه در عرصه ی ملی دو سال است هر کار که خواسته اند کرده اند.
به راستی چه باشگاهی تا کنون چنین کرده است.
فوتبال به تو مدیون است آقای کرویف. به خاطر آنچه که در 1974 با هلند کردی و آنچه با بارسلونا از 1992 تا کنون کردی و امروز آنچه با اسپانیا کردی. و به ناچار باز هم میگویم: روح هلند 1974 در اسپانیای امسال بود. باید به لاماسیا و بارسلونا و کاتالانیا و کرایوف احترام گذاشت.

 

 

ژاوی هرناندز کروز متولد 25 ژانویه 1980 در تراسا واقع در اسپانیا است. پدرش یک ارتشی بود و حالا بازنشسته شده است و شاید دلیل نظم و انضباطی که حالا از ژاوی سراغ داریم حاصل تربیتی پدر نظامی او باشد. اما نکته قابل توجه درباره ی خانواده ی ژاوی این است که تمام هم سن و سالان وی در خانواده اش ورزشکارند و شاید بتوان گفت آنها در ورزش با هم رقابت دارند که البته به هیچ وجه هیچکدام به اندازه ی ژاوی موفق نبودند. یکی از پسر عمو های وی که داوید نام دارد در رشته ی والیبال فعالیت می کند و دیگر پسر عموی او یک شنا گر است. پسر عمه ی وی نیز یک فوتبالیست است که خاویر نام دارد اما هیچگاه از دسته دوم اسپانیا بالاتر نیامد. دختر عموی وی نیز در رشته ی ژیمناستیک فعالیت می کند که به تازگی به قهرمانی در رده نوجوان در کشور اسپانیا دست یافته است. 

ژاوی تمام عمر فوتبالی خود را در نوکمپ گذرانده است. او زمانی که تنها 11 سال داشت به بارسا پیوست. پیشرفت او بسیار سریع بود تا اینکه در فصل 97-98 از تیم جوانان وارد تیم دوم بارسا شد.

در تیم دوم بارسا او به مغز متفکر تیم جوردی گونزالو تبدیل شد و به همراه تیم جواز صعود به دسته دوم را کسب کرد.

رویای ژاوی یعنی شروع رسمی کار با تیم اصلی زمانی تحقق یافت که او در تابستان 1998 در سوپر جام اسپانیا برابر مایورکا بازی کرد. او در ترکیب ثابت بود و گلزنی کرد، شروعی که برای او بهتر از این نمیشد. ژاوی همچنین در قهرمانی لیگ در فصل 1998-99 با مربیگری فن گال نقش مهمی را ایفا کرد که بارزترین مورد گل بسیار مهم او در نوئوو زوریا بود که شانس های تیم را برای قهرمانی افزایش داد.

فصل 1999-2000 فصل خوبی برای ژاوی بود که به علت مصدومیت گواردیولا او برای قسمت اعظم فصل انتخاب اول بود. بعد از اینکه کاپیتان افسانه ای تیم را به مقصد فوتبال ایتالیا ترک کرد ژاوی به بازیساز تیم بدل شد و به این کار ادامه داده است تا تمام استعداد و نبوغ خود را در این پست به اثبات برساند.

در زمان مربیگری فن گال، رکساچ، آنتیچ و رایکارد ژاوی همواره یک مهره کلیدی بوده است. این حقیقت زمانی اثبات میشود که بدانیم او در طول این مدت و در حالیکه هنوز فقط 25 سال سن دارد، 300 بازی رسمی انجام داده است.

در زمان مربیگری رایکارد، ژاوی نشان داده است که نه تنها میتواند در قلب خط هافبک بازی کند، بلکه این توانایی را دارد که در هر پستی در وسط زمین به بازی گرفته شود. این توانایی را از آنجا میتوان فهمید که او در قهرمانی لیگ در فصل 2004-05 بازیکنی بود که با انجام 36 بازی بیشترین بازی ها را انجام داد.

ژاوی هرگز 2 دسامبر 2005 را فراموش نخواهد کرد. در حین تمرین در لامسیا، لگامنت پای چپ او پاره شد. دوره درمانی او سریعتر از انتظار طی شد و پس از 5 ماه توانست بازی کند. در 29 آوریل 2006 و در بازی مقابل کادیز، ژاوی مجددا "احساس یک فوتبالیست" را داشت. او به موقع برگشت تا قهرمانی های لیگ و لیگ قهرمانان را در کنار هم تیمی هایش جشن بگیرد.

در دو فصل پایانی حضور فرانک رایکارد بر روی نیمکت بارسا، ژاوی یکی از بازیکنانی بود که بیش از

تاریخ: دو شنبه 13 تير 1390برچسب:,